Programy szkoleń – szkolenia miękkie

Warsztat 1: Cele i efekty uczenia się w dydaktyce szkoły wyższej

Czas trwania: 3h

Cel ogólny: Doskonalenie umiejętności określania celów i efektów uczenia się w dydaktyce szkoły wyższej

Zakładane efekty uczenia się:

Po ukończeniu szkolenia uczestnik

w zakresie wiedzy:

– scharakteryzuje z dydaktycznego punktu widzenia pojęcia: cele uczenia się, efekty uczenia się, wiedza, umiejętności, kompetencje społeczne, metody nauczania,

– wyjaśni taksonomię celów nauczania – uczenia się,

w zakresie umiejętności:

– określi efekty uczenia się w obszarze wiedzy, umiejętności, kompetencji społecznych,

– dobierze metody realizacji efektów uczenia się,

w zakresie kompetencji społecznych:

– będzie współpracował w pracy nad dokumentacją dydaktyczną w zespole profesjonalistów,

– uzasadni znaczenie wyznaczania celów uczenia się w poszczególnych obszarach kształcenia.


Temat 2. Aktywizacja studentów w procesie dydaktycznym

Czas trwania: 6h

Cel ogólny: Poznanie metod aktywizujących w procesie dydaktycznym oraz sposobów ich stosowania.

Zakładane efekty uczenia się:

Po ukończeniu szkolenia uczestnik

w zakresie wiedzy:

– przedstawi model uczenia się oraz jego zastosowanie w projektowaniu działań dydaktycznych

– opisze wybrane metody aktywizujące

w zakresie umiejętności:

– motywuje studentów do pracy metodami aktywizującymi na zajęciach

– stosuje wybrane metody aktywizujące w pracy dydaktycznej ze studentami,

w zakresie kompetencji społecznych:

– dzieli się swoim doświadczeniem w pracy metodami aktywizującymi z innymi nauczycielami

– zachęca inne osoby z zespołu Zakładu lub Katedry do podejmowania innowacji pedagogicznych


Temat 3. Metoda dramy w symulacji medycznej

Drama jest metodą z obszaru aktywnych metod dydaktycznych opartą na doświadczeniach szczególnie brytyjskich pedagogów wykorzystujących techniki teatralne w edukacji. Różni się jednak znacząco od działań teatralnych, ponieważ rola, odgrywanie ról i świat fikcyjny nie służą komunikacji z publicznością czy rozwojowi kreatywności uczestników, a doświadczeniu i uczeniu się nowych kompetencji dzięki zanurzeniu poprzez rolę w wykreowanym świecie. Dzięki temu idealnie pasuje do tworzenia bezpiecznej i bliskiej rzeczywistości sytuacji odgrywania w trakcie symulacji medycznej.

Cel ogólny: Zapoznanie z możliwościami zastosowania metody dramy w dydaktyce medycznej, wzbogacenie metody symulacji medycznej oraz zapoznanie z podstawowymi narzędziami dramy w realizacji celów symulacji medycznej

Zakładane efekty uczenia się:

Po ukończeniu szkolenia uczestnik

w zakresie wiedzy:

– wyjaśni główne założenia teoretyczne dotyczące wykorzystania dramy w edukacji,

– opisze zasady wykorzystania poszczególnych technik dramy w symulacji medycznej,

w zakresie umiejętności:

– stworzy fikcyjne otoczenie narracyjne do symulacji medycznej,

– wykorzysta technikę Nauczyciela w roli w symulacji medycznej,

– skorzysta z techniki hot-sittingów jako ewaluacji symulacji medycznej,

w zakresie kompetencji społecznych:

– utrzyma zaangażowanie w rozwój własny oraz studentów,

– będzie poszukiwał kreatywnych strategii dydaktycznych.


Warsztat 4.  Efekty uczenia się w obszarach kompetencji społecznych. Jak kształcić i jak oceniać

Czas trwania: 9h

Cel ogólny: Doskonalenie umiejętności określania efektów uczenia się w obszarach kompetencji społecznych oraz wypracowanie narzędzia do obserwacji i oceny kompetencji społecznych studentów

Zakładane efekty uczenia się:

Po ukończeniu szkolenia uczestnik

w zakresie wiedzy:

– wyjaśni pojęcie kompetencje społecznych,

– odróżni kompetencje społeczne od pozostałych obszarów uczenia się,

 w zakresie umiejętności:

– określi zakres obserwacji kompetencji społecznych studentów,

– stworzy skalę oceny kompetencji społecznych studentów,

– zaprojektuje narzędzie do obserwacji i oceny kompetencji społecznych studentów.

w zakresie kompetencji społecznych:

– w szerszym zakresie niż dotychczas będzie udzielał wsparcia i otrzymywał wsparcie w zespole dydaktycznym,

– uzasadni znaczenie opracowania narzędzia do obserwacji i oceny kompetencji społecznych studentów.


Temat 5. Proces grupowy w pracy dydaktycznej

Czas trwania: 3h

Cel ogólny: Wykorzystanie procesu grupowego w nauczaniu wiedzy, umiejętności i kompetencji

Zakładane efekty uczenia się:

Po ukończeniu szkolenia uczestnik

w zakresie wiedzy:

– charakteryzuje poszczególne etapy procesu grupowego,

– opisze cykl kolba w odniesieniu do realizacji celów dydaktycznych,

w zakresie umiejętności:

– rozpoznaje struktury komunikowania się w grupie,

– określi system wartości i norm, którymi kieruje się grupa,

– wykorzysta proces grupowy do realizacji założonych celów pracy dydaktycznej,

w zakresie kompetencji społecznych:

– będzie dostosowywał swoją rolę jako nauczyciela do etapu procesu grupowego,

– będzie korzystał ze wsparcia zespołu dydaktycznego do pracy z grupą stududentów.


Temat 6. Metody narracyjne w dydaktyce medycznej

Czas trwania: 6 godzin

Narracja według wielu badaczy jest jednym z głównych narzędzi poznawania świata przez człowieka. Powrót do narracyjności w pedagogice i korzystanie z opowieści w pracy dydaktycznej angażuje uczestników i stwarza wiele możliwości do stawiania badawczych hipotez. We współczesnej medycynie w drugiej połowie XX wieku pojawił się bardzo ciekawy nurt medycyny narracyjnej, która w sensie teoretycznym stanie się bazą dla edukacji w trakcie warsztatów.

Cel ogólny: Zapoznanie z podstawowymi zasadami medycyny narracyjnej oraz poznanie technik narracyjnych w dydaktyce medycznej

Zakładane efekty uczenia się:

Po ukończeniu szkolenia uczestnik

w zakresie wiedzy:

– opisze główne cechy nurtu narracyjnego w medycynie

– scharakteryzuje zasady konstruowania i stosowania technik narracyjnych w trakcie zajęć dydaktycznych

– wyjaśni narracyjny charakter procesów chorowania i zdrowienia

w zakresie umiejętności:

– poprowadzi zajęcia z wykorzystaniem technik narracyjnych

– zastosuje pojęcia charakterystyczne dla nurtu medycyny narracyjnej w rozwijaniu kompetencji studentów

W zakresie kompetencji społecznych:

– będzie posługiwał się słowem i opowieścią w celu usprawnienia procesu komunikacji interpersonalnej


Temat 7: Metody wizualne w dydaktyce medycznej

Czas trwania: 3h

Cel ogólny: Zastosowanie myślenia wizualnego w pracy dydaktycznej

Zakładane efekty uczenia się:

Po ukończeniu szkolenia uczestnik

w zakresie wiedzy:

– wyjaśni teoretyczne podstawy myślenia wizualnego,

– zaargumentuje dlaczego myślenie wizualne pomaga w dydaktyce medycznej,

w zakresie umiejętności:

– zastosuje techniki myślenia wizualnego podczas przekazywania wiedzy,

– będzie używał narzędzi i technik rysunkowych podczas prowadzenia zajęć dydaktycznych,

w zakresie kompetencji społecznych:

– będzie świadomie komunikował się za pomocą obrazu i rysunku,

– zwiększy kreatywność w podejściu do przekazywania informacji.


Temat 8. Neurodydaktyka w pracy nauczyciela akademickiego

Czas trwania: 9h

Cel ogólny: Podjęcie refleksji nad procesem dydaktycznym i jego neurobiologicznymi uwarunkowaniami oraz wykorzystanie nowoczesnych teorii regulacji układu nerwowego w procesie dydaktycznym

Cele szczegółowe:

Zakładane efekty uczenia się:

Po ukończeniu szkolenia uczestnik

w zakresie wiedzy:

– wyjaśni pojęcia: neurodydaktyka, teoria poliwagalna,

– zinterpretuje rozwój neuroafektywny,

– przedstawi model trójjedynego mózgu wg Paul’a MacLean’a,

– przedstawi zastosowania nowoczesnych narzędzi regulacji napięcia błędnego na przykładzie „Safe and Sound Protocol” Stevena Porgesa

w zakresie umiejętności:

– dokona analizy strefy biegłości oraz strefy najbliższego rozwoju studenta,

– rozpozna stany regulacji układu nerwowego studenta i dostosuje do niego interwencję dydaktyczną

– rozpozna bariery w procesie nauczania,

– zastosuje techniki orientacji i regulacji w pracy dydaktycznej ze studentami

 w zakresie kompetencji społecznych:

– w świadomy sposób zadba o autoregulację i wsparcie dla siebie jako nauczyciela,

– uzasadni znaczenie uwzględniania podejścia neurodydaktycznego w procesie nauczania.


Temat 9: Komunikacja interpersonalna w pracy wychowawczo-dydaktycznej na uczelni wyższej

Czas trwania: 6h

Głównym narzędziem współpracy między nauczycielem akademickim a studentem jest język. Znajomość fundamentalnych zasad komunikacji interpersonalnej pozwala uchronić się przed popełnianiem błędów, które blokują współpracę, aspekt motywujący zajęć dydaktycznych jak również ten wychowawczy, który odnosi się do kształcenia w zakresie kompetencji. Warsztaty z tego zakresu pomogą dydaktykom skuteczniej realizować swoje cele i doświadczać satysfakcji ze współpracy ze studentami.

Cel ogólny: Poznanie najważniejszych zasad skutecznej komunikacji w procesie dydaktycznym.

Zakładane efekty uczenia się:

Po ukończeniu szkolenia uczestnik

w zakresie wiedzy:

– scharakteryzuje podstawowe pojęcia z zakresu komunikacji.

– przedstawi zasady komunikacji w obszarze werbalnym i pozawerbalnym,

w zakresie umiejętności:

– wykorzysta komunikat typu Ja w komunikacji ze studentami,

– wdroży aktywne słuchanie korzystając z parafrazowania i odzwierciedlenia,

W zakresie kompetencji społecznych:

– będzie zrozumieć i w szerszym zakresie akceptować emocje kryjące się za komunikatami ze strony studentów,

– będzie gotowy do uznania komunikacji jako niezbywalnej wartości w konstruowaniu pozytywnych relacji w pracy dydaktycznej


Temat 10. Konflikt – czyli jak radzić sobie z trudnościami w pracy dydaktycznej

Czas trwania: 6h

Cel ogólny: Zwiększenie umiejętności wykorzystania konfliktu, który nieuchronnie pojawia się w procesie uczenia się, do rozwijania kompetencji społecznych studentów.

Zakładane efekty uczenia się:

Po ukończeniu szkolenia uczestnik

w zakresie wiedzy:

– określi cechy charakteryzujące sytuację konfliktową,

– wskaże potencjał, szanse i zagrożenia związane z konfliktami student-student oraz student-nauczyciel,

w zakresie umiejętności:

– rozpozna uczucia i potrzeby uczestników konfliktu,

– zastosuje wybrane techniki asertywności,

– sformułuje konstruktywne wymagania wobec studenta.

w zakresie kompetencji społecznych:

– będzie zmotywowany do podejmowania prób rozwiązywania konfliktów,

– będzie poszukiwał zasobów organizacyjnych i społecznych, które będą pomocne w pracy nad konfliktem.


Temat 11. Ocenianie kształtujące w pracy z efektami uczenia się

Czas trwania: 6h

Cel ogólny: zapoznanie z możliwościami zastosowania oceniania kształtującego w dydaktyce medycznej

Zakładane efekty uczenia się:

Po ukończeniu szkolenia uczestnik

w zakresie wiedzy:

– przedstawia algorytm oceniania kształtującego możliwy do zastosowania podczas seminariów, ćwiczeń oraz na zajęciach laboratoryjnych,

w zakresie umiejętności:

– sformułuje komunikat „na co będziemy zwracać uwagę” w odniesieniu do nauczanego przez siebie przedmiotu,

– udzieli informacji zwrotnej opartej na zasadach oceniania kształtującego,

w zakresie kompetencji społecznych:

– jest gotów do udzielenia rzetelnej, szczegółowej, konstruktywnej informacji zwrotnej studentowi o jego postępach w nauce.